18 Mart 2009

Canımmmmm kızım, Buse’m,
Bugün hayatımın en mutlu, en gururlu, en huzurlu günlerinden birini yaşattın bana. Gün boyunca döktüğüm mutluluk gözyaşlarının haddi hesabı yok. Arabada, feribotta, pazarda, evde aynaya bakıp göbeğimi severken, sana aldığım minicik kıyafetleri incelerken….

Bir şekilde hep biliyordum kız olduğunu. Ama doktorun ağzından duymak daha bir güzel oldu. Şu anda 16 hafta 2 günlüksün ve Allah’ıma binlerce kere şükürler olsun ki gayet iyisin. Güzel, uzun parmaklı ellerin, 2 cm’lik ayakların var. Ağırlığın 176 gram. Maşallah meleğime.

Adının hikayesini anlatacağım bugün sana.
Neredeyse 10 yıl olacak. 1999 kışında belliydi ismin bebeğim. Burcu + Semih = BUSE

O zamanlar çok sık oynadığım bir bilgisayar oyunu vardı; Sims. Senin zamanında kim bilir hangi versiyonu çıkacak ama eminim sen de bileceksin nasıl bir oyun olduğunu ;) Bir ev kurup içine aile fertlerini yerleştiriyorsun, onların günlük hayatlarını yönlendiriyorsun işte. Ben hayal kurardım. Sevdiğimle evlenmişiz, bir kızımız olmuş. İsimlerimizden yola çıkarak adını Buse koymuşuz. O hayal evin içinde baban, sen ve ben mutlu mesut yaşardık. Saatlerce oynardım o oyunu bu hayalle. Gelecekteki güzel günleri düşünerek:)
İşte o günlerden beri benim hayalimde senin adın Buse. Bizim dünyalar güzeli, akıllı, biricik kızımız.Hoş geldin yuvana meleğim. Hoş geldin…